
Articulatiestoornissen
Articulatiestoornissen kunnen zowel bij kinderen als volwassenen optreden. Hierbij worden specifieke klanken of klankcombinaties verkeerd uitgesproken, vervangen door andere klanken of helemaal niet uitgesproken. Er is sprake van een articulatiestoornis bij kinderen wanneer hun articulatie afwijkt van die van hun leeftijdsgenoten.
Er zijn 2 soorten articulatiestoornissen:
Fonetische articulatiestoornissen zijn stoornissen waarbij het kind moeite heeft met de motorische productie van een spraakklank. Het kind vindt het lastig om de juiste beweging te maken om een klank correct te produceren. Bijvoorbeeld de ‘s’ die tussen de tanden wordt uitgesproken, problemen met de productie van de ‘r’, enzovoort.
Fonologische articulatiestoornissen zijn stoornissen waarbij kinderen problemen hebben met de uitspraak van klanken, waardoor ze klanken of klankcombinaties vereenvoudigen. Deze vereenvoudigingsprocessen maken deel uit van een normale taalontwikkeling, maar kinderen met een fonologische articulatiestoornis blijven deze vereenvoudigingen toepassen op een leeftijd waarop leeftijdsgenoten dit niet meer doen.


